خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

*برای عشق ورزیدن وقت بگذارید….زیرا رمز جاودان جوانی است.
*برای خندیدن وقت بگذارید…زیرا موسیقی قلب شماست.
*برای گریه کردن وقت بگذارید…زیرا نشانه یک قلب بزرگ است.
*برای خواندن وقت بگذارید…زیرا منبع کسب دانش است.
*برای گوش کردن وقت بگذارید…زیرا نیروی هوش است.
*برای فکر کردن وقت بگذارید…زیرا کلید موفقیت است.
*برای رویا پردازی وقت بگذارید…زیرا سرچشمه شادی است.
*برای بازی کردن وقت بگذارید…زیرا یادآور شادابی دوران کودکی است.
*برای زندگی کردن وقت بگذارید …

با چشم هایت حرف دارم
می خواهم ناگفته های بسیاری را برایت بگویم
از بهار،
از بغض های نبودنت،
از نامه های چشمانم…که همیشه بی جواب ماند
…باور نمی کنی؟!…
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
اما
دلتنگی آغوشت… رهایم نمی کند،
به راستی…
عشق بزرگترین آرامش جهان است.

گاهی که زندگی بهت سخت میگیره شاید منظورش این باشه که تو میتونی خلاف جهت آب شنا کنی.
میتونی از مسیر دیگه ای به هدفت برسی.
امتحان کن…
از راهی برو که روندگانش کم هستند…

ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﻗﺪﺭﺗﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺗﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﺭﺍ ﺩﻫﺪ

نیایش یعضی از ما آدم ها با خدا
و درخواست از او برای حضور در زندگیمان
مانند شیطنت بچه هایی است که در می زنند و فرار می کنند…
زمانبندی خدا بی نظیر است،
نه هیچگاه دیر نه هیچگاه زود
کمی بردباری می طلبد و ایمان بسیار،
اما ارزش انتظار را دارد…
یکی از فرق های انسان با خدا این است که
انسان تمام خوبیها را با یک بدی فراموش میکند
ولی خدا تمام بدیها را با یک خوبی فراموش میکند…
ﻫﻤﻴــــﺸﻪ ﺳــﺮﻡ “ﺑﺎﻻﺳــﺖ”،
ﭼــﻮﻥ ﺑــﺎﻻی ﺳــﺮﻡ “ﺧﺪﺍﺳــﺖ”
شک دارم که خالق دانه های انار
زندگی مرا بی نظم چیده باشد…

برای همه "خوب" باش:
آنکهــــ فهمید ،
همیشه در کنارت و به یادت خواهد بود
و آنکهــــ نفهمید ،
روزی دلش برای تمام خوبیــــهایت "تنگ" می شود.

بهترین درسها رادرزمان سختی آموختم، ودانستم صبوربودن ایمان است.
وخویشتن داری یک نوع عبادت..
فهمیدم ناکامی به معنی تاخیراست نه شکست..
وخندیدن یک نیایش است.
خداونداتقدیردوستانم رازیبابنویس تامن جز لبخندآنها چیزی نبینم.

یکی از بزرگترین اشتباهات ما این است که زندگی را یک “باید” و یک “مجبور بودن” بزرگ در نظر می‌گیریم!
زندگی مجموعه‌ای از انتخاب‌هاست، درواقع این سالم‌ترین و جالب‌ترین روشی‌ است که می‌توانیم روزمان را با آن آغاز کنیم. از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شویم تا زمانی که به رختخواب می‌رویم، کارمان " انتخاب کردن" است…!

کسانی که زندگی خود را وقف بدست آورن منافع مادی و ثروت کرده اند به شما خواهند گفت که احساس خوشبختی را در اموال خود نمی یابند. خوشبختی هرگز انعکاس ثروتهای مادی یک شخص نیست، بلکه انعکاس ثروتهای معنوی و احساسی او است. خوشبختی انعکاس تعداد روابط دوستانه ای است که هر کس می تواند داشته باشد، انعکاس تعداد افرادی است که در طول زندگی خود توانسته خوشبخت و هدایت کند، و نتیجه قدرشناسی از داشته ها است و نه میزان نارضایتی از نداشته ها. قدردان داشته هایتان در زندگی باشید و تا می توانید در خوشبختی و هدایت دیگران تلاش کنید و زندگیتان را بخاطر آنچه که هم اکنون هست دوست بدارید.

ﭘﺎﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﯿﺎ
ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﭘﺎﮐﻦ ﺗﺎﺑﻪ ﺗﺎ
ﻗﺎﻩ ﻗﺎﻩ ﺧﻨﺪﻩ ﺕ ﺭﺍﺳﺎﺯﮐﻦ
ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺑﺎﺧﻨﺪﻩ ﺕ ﺍﻋﺠﺎﺯﮐﻦ
ﭘﺎﺑﮑﻮﺏ ﻭﻟﺞ ﮐﻦ ﻭ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﺸﻮ
ﺑﺎﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ ﻧﺸﻮ
ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﺍﻫﻢ ﮐﻦ ﺧﺒﺮ
ﻋﺎﻗﻠﯽ ﺭﺍﯾﮏ ﺷﺐ ﺍﺯﯾﺎﺩﺕ ﺑﺒﺮ
ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﮐﻮﺩﮐﯽ
ﺑﺎﻫﻤﺎﻥ ﭼﺎﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﭘﻮﻟﮑﯽ
ﻃﻌﻢ ﭼﺎﯼ ﻭ ﻗﻮﺭﯼ ﮔﻠﺪﺍﺭﻣﺎﻥ
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺏ ﺑﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭﻣﺎﻥ
ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺍﺯﺟﻨﺲ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ
ﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺵ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﺳﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ
ﯾﺎﭘﺪﺭ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ
ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺑﺎﻭﺭ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﺎ
ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ
ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺑﺰﺑﺰ ﻗﻨﺪﯼ ﻭﮔﺮﮒ
ﻏﺼﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮﺻﺖ ﺟﻮﻻﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺍﯼ ﺷﺮﯾﮏ ﻧﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﺩﻭﻭﭘﻨﯿﺮ!
ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ!ﺑﺎﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍﺑﮕﯿﺮ
ﻣﺜﻞ ﺗﻮﺩﯾﮕﺮﮐﺴﯽ ﯾﮑﺮﻧﮓ ﻧﯿﺴﺖ
ﺁﻥ ﺩﻝ ﻧﺎﺯﺕ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ؟
…
ﺭﻧﮓ ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺁﺑﯽ ﺍﺳﺖ؟
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ؟
ﻫﺮﮐﺠﺎﯾـــﯽ ﺷﻌﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻥ
ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺵ ﻭﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮐﻮﺩﮎ بمان

تو که در باور مهتابی عشق
رنگ دریا داری
فکر امروزت باش
به کجا می نگری
زندگی ثانیه‌ای است
وسعت ثانیه را می‌فهمی؟
در شبی مهتابی
می‌شود در دل این ثانیه باران بشویم
وز دلی غمزده در بستر عشق
عقدها بگشائیم
گره از کار کسی باز کنیم
و تمامیت دنیامان را
از نم عاطفه لبریز کنیم
می شود مثل نسیم
بال در بال پرستو با شوق
بوسه بر قلب شقایق بزنیم
می شود غرق محبت بشویم
خودمان را به خدا بسپاریم
زندگی ثانیه ای است
وسعتش را دریاب
می‌شود در دل این ثانیه کامل بشویم…

من در هیچ حالتی بر اسیر فاقد خشم اشراف‌زاده حسد
نمی‌برم،
یا پرنده‌ای که در قفس به دنیا آمد
و آن که هرگز از تابستان جنگل خبر نداشت
من بر آن بی‌رحمی که در قلمرو زمان از آزادی سوء‌استفاده
می‌کند، رشک نمی‌ورزم.
فردی که در قید و بند جرم و جنایت نیست،
هشیاری‌اش هرگز بیدار نمی‌شود
به قلبی که هرگز به صداقت و دوستی تمایلی ندارد
و به فرد هراسان و سست عنصری که خود را متبرک می‌داند،
و در گرداب رکود و عدم تحرک غوطه‌ور است
حسادت نمی‌کنم،
من در درستی آنچه اتفاق می‌افتد، تردید ندارم،
و در لحظه‌های سرشار از غم و اندوه آن را حس می‌کنم.
عاشق شدن و از دست دادن
بهتر از هرگز عاشق نشدن است.

من در رویای خود دنیایی را می بینم
که در آن هیچ انسانی
انسان دیگر را خوار نمی شمارد
زمین از عشق و دوستی سرشار است
و صلح و آرامش، گذرگاه‌هایش را می آراید …
من در رویای خود دنیایی را می بینم که در آن
حسد جان را نمی گزد
و طمع روزگار را بر ما سیاه نمی کند …
من در رویای خود دنیایی را می بینم که در آن
سیاه یا سفید
از هر نژادی که هستی،
از نعمت‌های گستره‌ی زمین سهم می برد
هر انسانی آزاد است
شوربختی از شرم سر به زیر می افکند
و شادی همچون مرواریدی گران قیمت
نیازهای تمامی ِ بشریت را برمی آورد ..
چنین است دنیای رویای من ..

با کسی نباش که از بی کسی اش می نالد
باکسی باش که در جمع کسان تورا میخواهد!!!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
آدمهایی هستند که شاید کم بگویند “دوستت دارم”
یا شاید اصلا به زبان نیاورند دوست داشتنشان را…
بهشان خرده نگیرید!
این آدمها فهمیده اند “دوستت دارم” حرمت دارد، مسئولیت دارد…
ولی وقتی به کارهایشان نگاه کنی، دوست داشتن واقعی را میفهمی…
میفهمی که همه کار میکند تا تو بخندی…تا تو شاد باشی…
آزارت نمیدهد…دلت را نمیشکند….
به هر دری میزند که با تو باشد…
من این دوست داشتن را می ستایم…
بخاطر بودنت ممنونم

من بر این پندارم
زندگی نیست بجز یک باور
باوری پاک به زیبایی گل
به شکوفایی یک غنچه یاس
شاخه ای از گل اطلس
سبدی از گل سرخ
بغلی از گل زیبای شقایقبوته ای از گل مریم
یا که برگی از تاک
پس بدان ای جانا
که اگر روزی ، مشکلات ، سختی ها
به تو سیلی زدند ، با تو جفاها کردند
همان باورها ، به تو خواهند فهماند
که ورای همه تلخی هاداوری هست ، خداوندی هست
که تو را می بیند ، و به تو لبخند زنان می گوید
صبر کن ، عشق بورز
قصه عشق تو جانا
نرسیده ست به پایان هنوز
شامگاهان تا صبح ، که بخوابد خورشید و بتابد مهتاب
تو هم اسوده بخواب و در رویاها
به زیبایی گل یاس سپید
لبخند بزن و بر این باور باش
با غروب اسمان ، با طلوع خورشید
سبزه ها و گلها
نسترن ها ، شقایق ، گل سرخ
از پس فصل خزان دوباره خواهند روئید

جوری دیگر به زندگی نگاه کنیم :
مرد را به عقلش نه به ثروتش
زن را به وفايش نه به جمالش
دوست را به محبتش نه به کلامش
عاشق را به صبرش نه به ادعايش
مال را به برکتش نه به مقدارش
خانه را به آرامشش نه به اندازه اش
اتومبيل را به کاراییش نه به مدلش
شخص را به انسانيتش نه به ظاهرش
دل را به پاکیش نه به صاحبش
جسم را به سلامتش نه به لاغریش
سخنان را به عمق معنایش نه به گوینده اش
.
.
.
در انتشار آنچه خوبيست و ردي از عشق در آن هست
آخرين نفر نباشيد!

مسافرت به یک مکان فوق العاده خوش آب و هوا و عالی خوش نمی گذره،
اگه همسفرهات آدمهای خوبی نباشن …
مسافرت در یک مسیر سخت میتونه لذت بخش باشه، اگه همسفرهای خوبی داشته باشی …
زندگی یک سفر پر مخاطره ست ، همسفرهای خوبی انتخاب کن و همسفر خوبی هم باش …
فرزند خوب ، برادر یا خواهر خوب ، دوست خوب ، فامیل خوب ، پدر یا مادر خوب ، همکار خوب …
همه اینها بودن سخت نیست … حتی اگه سخت باشه عاقبتش تلخ نیست …

خدایا
مارو ببخش که در کار خیر
یا “جا” زدیم
یا “جار” ….!!!!
یک لحظـه گـوش کـن خـــدا ؛
جـدی میگــم
نه شکوه است نه گلایه
در این دنــیا . . .
حــالِ خــیلی هـا اصـلا خـوب نیـست!
یـک دسـتی بـه زندگیـشان بکـش
لــــــــــــــــــــــــــــطفا 

دختر کوچک به مهمان گفت:میخوای عروسکهامو ببینی؟
مهمان با مهربانی جواب داد:بله.
دخترک دوید و همه ی عروسکهاشو آورد،بعضی از اونا خیلی بانمک بودن
دربین اونا
یک عروسک باربی هم بود.
مهمان از دخترک پرسید:کدومشونو بیشتر از همه دوست داری؟
… و پیش خودش فکر کرد:حتما” باربی.
اما خیلی تعجب کرد وقتی که دید
دخترک به عروسک تکه پاره ای که یک دست هم
نداشت اشاره کرد و گفت:اینو بیشتر از همه دوست دارم.
مهمان با کنجکاوی
پرسید:این که زیاد خوشگل نیست!
دخترک جواب داد:
آخه اگه منم دوستش نداشته
باشم دیگه هیشکی نیست که باهاش بازی کنه و دوستش داشته باشه ،
اونوقت دلش میشکنه …
کمی به اطرافمون با دقت نگا ه کنیم …

در قدح عکس تو .یا گل در گلاب افتاده است ؟
مهر در ایئنه . یا اتش در اب افتاده است ؟
باده روشن . دمی از دست ساقی دور نیست
ماه امشب همنشین با افتاب افتاده است
خفته از مستی به دامان ترم ان لاله روی
برق از گرمی در اغوش سحاب افتاده است
در هوای مردمی . از کید مردم سوختیم
در دل ما اتش از موج سراب اتاده است
طی نگشته روزگار کودکی . پیری رسید
از کتاب عمر ما . فصل شباب افتاده است
نیست شبنم این که بینی در چمن . کز اشتیاق
پیش لبهایت . دهان غنچه اب افتاده است
اسمان در حیرت از بالانشینی های ماست
بحر در اندیشه از کا حباب افتاده است
گوشه غزلت بود سر منزل عزت .رهی
گنج گوهر بین که در کنج خراب افتاده است