خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

 تو زندگی همیشه تو اوج نیستی…

تو مسیر بهبودی هم همینطوره همیشه خیلی خوشحال نیستی…
همیشه عالی نیستی…
و این خوبه…
موقعهایی که حالت معمولیه…
فکر نکن باید بگردی دنبال یه چیزی که باهاش حالتو خوب کنی…
یه چیزی که ببرتت به اوج اونم سریع
اگه بخوای اینکارو کنی… اونوقته که تصمیمهای اشتباه میگیری و میفتی تو دام رفتارهای مخرب…
تحمل حال بد یکی از اصول بهبودیه…
با حال بدت حال کن ….تا بیاد و بگذره…
خدا رو صدا کن هم تو قله هم تو دره… اون همه جا کنارته…

 درود بر تو ای زمستان

خوش آمدی ای سپید پوش فصل ها
ای آزمون سرد انتظار
شلاق بادت را دوام می آوریم…
سوز سرمایت را تحمل میکنیم…
و از کولاکت هراسی نداریم
زیرا که دل مان به عشق،گرم است
به مهر و دوستی
و به همراهی و همدلی
بارش برف ات را به تماشا می نشینیم
و دانه هایش را چون قاصدکی خوش خبر می پنداریم
امیدوارم که بخت دوستانم با سپیدی برف گره بخورد
و دلشان از هر اجاقی گرم تر باشد

 باید کسی باشد

که حواسم پَرتَش شود
بودنش نزند پایِ دلم را
کسی که، فصلی نباشد
و از گوشه چشمهایم، سر ریز نشود
نگاهم را زیر و رو کند
و لبخند اضافه کند به صورتم
نگرانی هایم را بغل کند
و ذائقه عاشقانه اش رو به من باشد
شانه ای بیاورد برای سَری که
درد می کُند برای عاشقی
اصلاً ، محکم رو به تمامِ دنیا بایستد
و بگوید "اینکه تو هستی کافیست"