خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

خوشبختی، داشتن، دوست داشتنی ها نیست
دوست داشتن داشتنی هاست
هرگز روزت را باتکه های شکسته دیروز آغاز مکن.
امروز روز دیگریست…پس بخند

گاهی باید بخندی
با صدای بلند
که کَر شود آسمان
و فریاد بزنی
دنیا
نامردم اگه با این صدای خنده نرقصونمت …

 خدایا… 
سرده این پایین،از اون بالا تماشا کن 
اگه میشه فقط گاهی،بیا دست منو "ها" کن 
خدایا سرده این پایین،ببین دستامو،میلرزه 
دیگه حتی همه دنیا،به این دوری نمی ارزه 
بگو گاهی که دلتنگم،از اون بالا تو می بینی 
بگو گاهی که غمگینم،تو هم دلتنگ و غمگینی 
کسی اینجا نمی بینه که دنیا زیر چشماته 
یه عمره یادمون رفته،زمین دار مکافاته 
خدایا…وقت برگشتن،یکم با من مدارا کن 
شنیدم گرمه آغوشت،اگه میشه منم جا کن

از دانشگاه زندگی استفاده کنید و به تمرین شادی بپردازید و به یاد داشته باشید که:
- زیاد لبخند بزنید. اگر لبخند زدن برایتان خیلی سخت است فراموش نکنید که حتی لبخند زدن مصنوعی هم بهتر و تاثیر گذارتر از داشتن یک چهره عبوس است.
.
- دور و بر افراد شاد زیاد بچرخید.
.
- جسم و روح تان را فعال نگه دارید.
.
-خلاق باشید. خلاقیت شما یک روش عالی برای شاد بودن است.
.
- در آغوش گرفتن. در آغوش گرفتن عزیزان یک راه دریافت کردن و بذل شادمانی است.
.
- کودک شوید. مانند کودکان برای حس جوانی و شادی و تازگی و طراوت،

من به خودم قول میدهم که :
آنقدر قوی باشم که هیچ چیز نتواند آرامش ذهنم را برهم زند.
هرکسی را که میبینم با او از سلامتی ، خوشبختی صحبت کنم.
کاری کنم که دوستانم احساس کنند گوهر ارزشمندی در درون شان است.
تنها به بهترینها بیندیشم، تنها برای رسیدن به بهترینها کار کنم و تنها انتظار بهترینها را داشته باشم.
درست به همان اندازه که مشتاق موفقیت خود هستم، مشتاق موفقیت دیگران نیز باشم.
اشتباهات گذشته را فراموش کنم و تمرکزم را بر دستاوردهای بزرگ آینده بگذارم.

دوست مجازی من
مدتی است که من تو را می شناسم و تو مرا٬ ولی تا کنون با هم روبرو نشده ایم.مدتی است که از نزدیک ترین خویش و قوم من به من نزدیک تری ولی شاید نزدیکترین فاصله ی من و تو کیلومترها و فرسنگ ها باشد. مدتی است که می نویسی و می خوانمت و می نویسم و می خوانیم. مدتی است که بدون تزویر و ریا می شناسمت. من و تو از همان اول هم برای هم نقابی نمی زدیم.ما با هم در تماسیم بدون آنکه شناختمان به رنگ چهره آلوده گردد.
دوست مجازی من.
با تمام صداقتم می گویم که تو تنها دوست حقیقی ام هستی. برایم بمان.

سبک باشیم
به دور از وابستگی هاااااااااااااا
پوستین چرم زندگی سنگین است و ظاهرش زیبا
اگر حواست پرت شود گران ترینش را میپوشی همان که سنگین تر است
تو را گرفتار خواهد کرد.
سبک باشیم :راحت تر پرواز می کنیم…..مثل پر
راحت تر میخندیم
خودمان را سبک نگه داریم
یادمان باشد یک روز قرار است پرواز کنیم
پرندگان زیبای بهشتی :
لیاقت شمازیباترین پرواز است

بخند
حتی اگر لبخندت را لای پوشالی ترین دلیل بپیچند
حتی اگرلبخندت لای هزارخاطره خاک بخورد
بخند
حتی اگر اناربه ماه چشمانت به انتظار ریزش باشد
حتی اگر سیب سرخ نگاهت دچارکرم های حسرت شده است
بخند
حتی اگربغض های آجری سقف کوتاه دلت را زیرآوار درد خرد کرده است
بخند
حتی اگر آخرین بهارت باشد
آخرین آرزوهایت
بخند بخند بخند بخند

چه نادانند آن مردمی که گمان میبرند…
که عشق با معاشرت طولانی و همراهی مستمر
پدید می آید..عشق حقیقی آن است که زاده
سازگاری روحی باشد..و اگر این تفاهم در یک لحظه کامل نشود
در یک سال و یک نسل تمام نیز به کمال نمی رسد..

برای تو و خویش
چشمانی آرزو می‌کنم
که چراغها و نشانه‌ها را در ظلمات‌مان ببیند.
گوشی
که صداها و شناسه‌ها را در بیهوشی‌مان بشنود.
برای تو و خویش
روحی
که این‌همه را در خود گیرد و بپذیرد.
و زبانی
که در صداقت خود ما را از خاموشی خویش بیرون کشد
و بگذارد از آن‌چیزها که در بندمان کشیده‌است سخن بگوییم.
**********************************************

آدمها رو در شرایط بشناس
واقف باش که بزرگترین موهبت زندگیت عمر و زمان باقی مونده هست .
اگر این آدمها ، مهره های اصلیه زندگیت هستن ،
پس شرایط رو قبل از وقوع ، عاقلانه پیش بیار
و مطلع باش :
کجا ؟
برای چه کسی ؟
تا چه حد ؟
و به چه قیمتی؟
گران بها ترین دارایت رو صرف کردی .

بسیاری از اتفاقات در اطراف ما انطور که ما فکر میکنیم خودرانشان نمیدهند بایدازتمام جهات به قضایانگریست به راز درون انها پی برد این جمله رافراموش نکنیم که در تحلیل هراتفاقی صبرکنیم و هرگز عجولانه قضاوت نکنیم

از کودکی بیرون می آییم، بی آنکه بدانیم جوانی چیست،
ازدواج می کنیم، بی آنکه بدانیم متاهل بودن چیست،
و حتی زمانی که قدم به دوره پیری می گذاریم، نمی دانیم به کجا می رویم.
سالخوردگان، کودکان معصوم کهنسالی خویش اند. از این جهت، سرزمین انسان سیاره ی بی تجربگی است.

بالاخره خواهی فهمید که:
همیشه یک ذره حقیقت پشت هر “فقط یه شوخی بود” هست.
یک کم کنجکاوی پشت “همین طوری پرسیدم” هست.
قدری احساسات پشت “به من چه اصلا” هست.
مقداری خرد پشت “چه میدونم” هست.
و اندکی درد پشت “اشکالی نداره” هست.

ای دوست
اسمانت ابی
خورشیدت زرد و طلایی
عطر یادت
به رنگ یاس
چشمانت پر از احساس؛
ای دوست
بید مجنون برای بوسیدن قدمهایت شاخه هایش را بر روی زمین ریخته است؛
شب برای دیدنت
ماه را بهانه می کند ؛
و من برای با تو بودن
دلم را بهانه می کنم.

«نباشید زیرا بودن شما در نبودن شماست»
پس نبودن«من» را تمرین کنید،آنگاه که «من» ناپدید می شود،سایه های «من»نیز محو می گردد.وقتی شما نباشید،سایه ای از شما به جا نمی ماند .«نبودن من،تنها در عشق و تسلیم است که میسرمی شود.»و در این عشق وتسلیم سایه ای از من نمی ماند،نه خود خواهی،نه خودپرستی و نه خودبینی.