خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

حکایت رفاقت
حکایت قهوه ایست که به یادت تلخ نوشیدم
وباهرجرعه اش اندیشیدم که طعمش رادوست دارم یانه
آنقدرماندم بین دوست داشتن ونداشتن که
تمام که شدفهمیدم بازهم قهوه می خواهم
حتی
تلخ تلخ…

خدایا !!
راهي نميبينم ! آينده پنهان است …
اما مهم نيست !
همين كافيست كه
تو راه را مي بيني و من تو را …

بودنت زیباست
مثل تابیدن آفتاب
بر ساقه‌های تُرد بابونه
بر تن درخت ایستاده‌
بر من
ماه در آغوش تو به خواب می‌رود
خورشید با چشم‌های تو بیدار می‌شود
عشق من!
بودنت زیباست
مثل پر شستن قو
مثل چرخیدن پروانه
مثل پرواز بر تلاطم دریا…

به یکدیگر عشق بورزید، اما از عشق بند مسازید؛
بگذارید عشق دریایی مواج باشد در میان سواحل روح شما…
با هم بخوانید و برقصید و شادمان باشید، اما بگذارید هر یک از شما تنها باشد،
همچون سیم‌های عود که تنها هستند، گرچه با یک نغمه به ارتعاش در می‌آیند…

میان پرواز تا پرتاب…
تفاوت از زمین تا آسمان است.
پرواز که کنی، آنجا میرسی که خودت میخواهی!
پرتابت که کنند، آنجا می روی که آنان می خواهند!
پس پرواز را بیاموز…

من می گویم
… زن اگر زن باشد
باید بشود روی عاشقیتش حساب کرد
که باید عاشــــقی کردن بلد باشد
که جــــا نزند
جــــا نماند
جــــا نگذارد
هی فکر نکند به این چیزهایی که عمری در گوشش خوانده اند
که زن ناز و مرد نیاز
که بداند مرد هم آدم است، دیگر
گاهی باید لوسش کرد
گاهی باید نازش را کشید
گاهی باید به پایش صبر کرد،
تو می گویی
خوش به حال زنی که عاشق مردی نباشد
بگذار دنبالت بدوند
و من نمی فهمم اینکه داری ازش حرف میزنی زندگی ست یا مسابقه اسب دوانی!
من نمی فهمم
چرا هیچکس بر نمی دارد بنویسد از مردها
از چشمها، شانه ها و دستهایشان
از آغوششان
از عطر تنشان
از صدایشان
پُررو می شوند ؟
خوب بشوند
مگر خود ما با هر دوستت دارمی تا آسمان نرفته ایم؟
مگر ما به اتکا همین دستها
همین نگاهها
همین آغوشها
در بزنگاههای زندگی، سر پا نمانده ایم؟
من راز این دوست داشتنهای پنهانی را نمی فهمم
من بلد نیستم در سایه دوست داشته باشم
من میخواهم خواستنم گوش ِ فلک را کر کند

مــی خواهم …
طوری لبخند بزنم که گویی هیــــچ چیز اشتباه نیست…
چنان صحبت کنم انگـــار… همه چیز عالیست…
آن چنان عمل کنم که رؤیایـــی است تمام اش ….
و وانمود کنم… هیـــچ چیـــزی آزرده ام نمی کند.

زن باش دخترک
دو حرف دارد
اما محکم است
تکیه گاه است
پر باش از بویِ عطرِ بهار
خودت باش
تو عروسکِ دستِ روزگار نیستی
عاشقی کن
مهربانی کن
در آغوش بگیر
ببوس
اما حرمت نگه دار
حرمتِ احساسِ لطیف و تازه ات را
تو همانگونه که هستی
معنا می دهی
لبخند می شوی
زن باش دخترک
عروسک ها
تمامِ جذابیت شان
با عروسکی دیگر
جایگزین می شود

فرصت برای با هم بودن، ممکن است بقدر پلک بر هم زدنی دیر شده باشد.
اما همین لحظه را اگر غنیمت نشماری، افسوس و دریغ ابدی را باید به دوش بکشی!
تنها راه رسیدن به دهکده شادی‌ها، گذر از پل دوستی‌هاست. اگر پای ورق دوستی‌ها ، مُهر صداقت نخورده باشد، مشروط و رفوزه شدن در امتحانات زندگی حتمی است.
صداقت، ضامن بقای دوستی‌های پاک و معصومانه است.
برای ماندن در یاد و خاطر و دل دیگران، باید یکدلی و دوست داشتن رو با عشق پیوند زد که راز جاودانگی عشق در همین است و بس!

کاش هرگز الفبا را نیاموخته بودم !
آن وقت می توانستم خط بریل زمین را بخوانم
و خط میخی درخت ها را .
می توانستم طلایی گندم ها را ، سبزی خزه ها را ،
صورتی گل به ها را و سپیدی ابرهای آسمان را
مزمزه کنم . . .
ونت های موسیقی آواز گنجشک ها را
ریتم بگیرم . . .
و مرس قطرات باران را بر تن زمین
رمزگشایی کنم . . .
می توانستم با زمین ، آسمان ، عشق و تو . . .
یکی شوم
بی فاصله . . .
بی نیاز به انعکاس هیچ کلامی . . .
بی پژواک هیچ آرزویی . . .
و شهد عشق را در چشمان تو
بچشم . . .
کاش هرگز الفبا را نیاموخته بودم !

گـــــاهی نـــــه گریـــــه آرامت می کنــــد
و نـــــــــــه خنــــــــده
نــــــــه فریـــــــــاد آرامــت می کنــــــــد
نـــــــه سکــــــــوت
آنجـــــاست کـــــه بـــا چشمانی خیس
رو بـــه آسمـــــان می کنی و می گویی
خدایــــــا
تنهـــــا تــــو را دارم
تنهـــــــایم مگـــــــذار

من به دنبالت می گردم کودکی ساده ودوستداشتنی
من به دنبالت می گردم.دوران شیرین جوانه زدن
من به دنبالت می گردم بازی های خوب کودکی
من به دنبال ….
ای کاش بازی های کودکی میتوانستم تورادر بغل بگیرم وتقدیم کودک امروز وفردایم نمایم.

سخن گفتن با خداوند مانند صحبت کردن با یک دوست پشت تلفن است؛
ممکن است او را در طرف دیگر نبینیم، اما می دانیم که دارد گوش می دهد …

باز گردد عاقبت این در بلی /// رو نماید یار سیمین بر بلی
نوبهار حسن آید سوی باغ /// بشکفد آن شاخه‌های تر بلی
طاق‌های سبز چون بندد چمن /// جفت گردد ورد و نیلوفر بلی
دامن پرخاک و خاشاک زمین /// پر شود از مشک و از عنبر بلی
شاهد جان چون شهادت عرضه کرد /// یابد ایمان این دل کافر بلی
من خمش کردم ولیکن در دلم /// تا ابد روید نی و شکر بلی

ساده که میشوی
همه چیـز خوب میشود
یـک آدم ساده که بـاشی
برایـت فرقی نمیـکند که تجمل چیست ؟
شمـال شهـر کجاست ؟
خانه ی تـو کدام حوالی ست ؟
ساده که باشی
همیـشه لبخند بـر لب داری
هميشه براي يك كودك رهگذر ، شكلاتي در جيب داري
زیر بـاران ، دهانت را بـاز میکنی و قــطره قــطره مینـوشی
آدمهـای ساده همیشه بـوی نـاب آدم میـدهند

لبخند تو یک قدم به سوی جاودانگیست
مهربانی تو یک قدم به سوی جاودانگیست
احساس خوب تو یک قدم به سوی جاودانگیست
صداقت تو یک قدم به سوی جاودانگیست
تو شاعر لحظه های زندگی خویشتنی
عاشقانه غزل بساز..جاودانه غزل بساز
تا غزلت روحی را آرام سازد لبی را حندان و قلبی را سرشار از عشق

چه یکی باشد چه صد تا
خوب که باشد دمار از روزگارت در میاورد
خاطرات را میگویم
"مثل تموم ادم های این شهر
چند تا عکس یادگاری که خودتم نداری…!!!"

جیب بر خبره ای شده ام
از تمام کوچه ها عطر تنت را
دزدیـ ـ ـده ام
شاید باورت نشود
اما من از یاس های باغچه ی مان
عطر نگاه تو را دزده ام
میدانم باورش سخت
اما این روزهای دلم می خواد
به بانک لبخند هایت
دستبرد بزنم

باور کنید زندگی آدم
گاهی لَنگ می شود
لنگ کمی دلگرمی
فقط کمی…
گاهی دلگرمی یک دوست آنقدر معجزه میکند که انگار خدا در زمین کنار توست…
پست امروز رو فقط مخصوص قدردانی از تک تک شما گلهای باغچه ی لبخند زندگی گذاشتم که هرکدومتون با یک عطری از خودتون منو به عرش میبرید…خدارو شاکرم که هنوز تو این دنیای نامرد هنوز انسانهایی به خوبی و پاکی و باصفایی شما وجود داره…خیلی دوستتون دارم…مواظب خوبی ها و مهربونی هاتون باشید.

زمین به مرد بودنت نیاز داره …
مرد باش . مردونه حرف بزن . مردونه بخند . مردونه عشق بورز …
مردونه گریه کن ، مردونه ببخش ….
مرد باش ، نه فقط باجسمت ، بانگاهت ، با احساست ، با آغوشت …
مردباش و هیچوقت نامردی نکن
مخصوصا برای کسی که به مردونگیت تکیه کرده و باورت کرده مرد باش…