دوست که باشی،
فرقی نمی کند که زن باشی یا مرد،
دور باشی یا نزدیک،
رفاقت فاصله ها را پر می کند،
گاهی با حرف،
گاهی با سکوت،
نسبت ها بی معنی می شوند.
دوست که باشی،
فرقی نمی کند از کدام نسلیم یا کدام فصل،
کدام سقف بالای سرمان،
کدام خاک قلمرومان،
دوست بودن لفظ ظریفیست،
نه مقدس مثل عشق،
نه سرسری مثل همسایه،
یک سود دو سویه،
میان دنیایی از آدمها و حیوانات و ابزارها،
و حتی خیال ها و تصویرها،
دوست که باشی،
فرقی نمی کند جیب هایت پر است یا خالی،
هر چه هست میان دست های توست…
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: