ای دوست
اسمانت ابی
خورشیدت زرد و طلایی
عطر یادت
به رنگ یاس
چشمانت پر از احساس؛
ای دوست
بید مجنون برای بوسیدن قدمهایت شاخه هایش را بر روی زمین ریخته است؛
شب برای دیدنت
ماه را بهانه می کند ؛
و من برای با تو بودن
دلم را بهانه می کنم.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: